Een paar krabbels. Wanhoopswoorden. Een brief van een vrouw aan haar echtgenoot.
Ze doet een poging om de geschiedenis te keren. Om goed te doen. Voor de rechtvaardige.
Het had misschien kunnen lukken… Als haar brief eerder was geweest. Als ze een andere toon had gekozen. Als ze het hem beter had uitgelegd of als .. als..

Deze week is het Stille Week. Het jaar heeft het al weer toe aan Pasen. Dat oude verhaal dat vertelt moet. Dat me tot rust brengt. Wel nodig in een schreeuwende wereld.
Ik verdiep me tijdens deze week in een aantal ladies uit dat Paasverhaal. Ik laat me meeslepen door de vrouw van Pilatus, door Maria van Magdala. Ik zoek hun woorden en hun verhaal. Zodat ze ontmoetbaar zijn voor een dienst van gesprek of verstilling.

De afgelopen jaar stapte ik regelmatig even schrijvend in de huid van bijbelse personen. Vanuit een kinderlijke blik of vanuit wat volwassener perspectief. Om ze vervolgens met huid en haar te spelen. Deze week mag ik weer. Ik zie uit.