En toen was het afgelopen woensdag ineens zover: ik kreeg Far s de grondgraver, het boek, overhandigd.
Wat een toffe, vrolijke dag!

De VEZ, een kerk in Zwolle,  stond klaar om bijna 300 kinderen en volwassenen te ontvangen.  Mijn medeschapen van Over Schapen Enzo waarmee we de voorstelling speelden, waren warm gespeeld. Bart-Jan, onze technicus, stond opgebouwd en zorgde ervoor dat ik me geen zorgen hoefde te maken over licht en geluid. Cees Scholten van Scholten Uitgeverij  arriveerde met dozen vol boeken. Mijn zus en haar hele familie  stonden klaar om te helpen met de verkoop.  Emma, de illustrator, had natuurlijk haar werk al geleverd. Maar ze zorgde er ook nog voor dat kinderen na de voorstelling Fars konden kleuren en tekenen. Familie en bekenden van ver en dichtbij waren gearriveerd om te kijken en mee te vieren. De glibbercake stond klaar om te worden genuttigd. En zelfs mijn zwager had zijn werkschema omgegooid, om er toch bij te zijn. En dan bedoel ik die zwager Roel, die ervoor zorgde dat ik vorig jaar januari echt aan de slag ging met dit boek. Omdat hij me vier woorden gaf: ‘ik ga je helpen’.

We speelden het verhaal van het boek. Samen met het publiek maakten we een reis, doken we onder de grond. Waar het klein, muf en modderig is, tussen de glibbers en de stronken. Fars had zijn schep en daarmee ging hij op zoek naar de mooiste plek om te wonen.

Er is altijd wel een luikje naar het licht. Dat is het motto van het boek.
Afgelopen woensdag ging het luikje voor mij over een kinderdroom dat uitkomt. Morgen gaat het misschien weer over iets anders.
Dankbaar en vrolijk kijk ik terug op deze reis. En ik kijk uit naar de volgende natuurlijk! Want er zijn vast nog meer luikjes.

Interesse? De voorstelling is te boeken en het boek is te koop!
Vragen? Stuur me een berichtje.

Nog even nagenieten en dan pak ik mijn schep weer. Op zoek naar iets moois…