Fars keek naar zijn bord. Keversoep met torren-smurrie. Hij keek naar zijn oude oom die tevreden aan zijn lepel likte. Fars schoof zijn bord weg. ‘Ik hoef niet’.
Oom Gosse keek hem aan, pakte zijn bord, slobberde hem leeg en liet een boer. ‘Goede bekomst,’ grinnikte hij. ‘Weet je wat jij moet doen jongen? Jij moet op reis gaan. Je kijkt al een maand sacherijnig. Je zeurt over het eten en het huis. Jij bent ongelukkig. Doe er wat aan.’
Fars schrok. ‘Stuurt u mij weg?’
‘Nee,’ zei zijn oom, terwijl hij met zijn zwarte nagels de restjes uit zijn tanden pulkte en opat. ‘Ik geef je een opdracht. Ik heb gedroomd.’ 
Fars werd nieuwsgierig.
‘Ik droomde dat jij iets bijzonders ontdekte. De mooiste plek om te wonen. Met het lekkerste eten. En dat jij hardop lachte. Weet je dat ik jou al een jaar niet heb horen lachen?’
‘Zo’n plek bestaat niet,‘ zei Fars nukkig. ‘Ik heb hem nog nooit gezien.’
‘Omdat je hem niet gezien hebt, wil dat niet zeggen dat hij niet bestaat,’ zei zijn oom streng. Hij stond op. ‘Pak je tas en je jas, het is tijd om te gaan.’ 
‘U wilt dat ik nu ga?’  
‘Natuurlijk!’ zei zijn oom. ‘En als ik niet zo oud en krakkemikkig was ging ik met je mee. Je bent groot genoeg, het is tijd voor avontuur.’
‘Maar ik weet helemaal niet hoe ik zoiets moet doen!’ riep Fars uit.
‘Ik heb wat voor je.’ Zijn oom hurkte met een geheimzinnig gezicht bij een luikje in de vloer. ‘Bewaard, voor het juiste moment.’ 
Het luik ging moeilijk open. Het hele hoofd van oom Gosse verdween erin, maar al gauw kwam hij met zijn haar vol spinnenwebben en pissebedden weer tevoorschijn. ‘Hebbes!’ In zijn hand hield hij een stok met een ding er aan. ‘Deze is voor jou.’
‘Wat is het?’ vroeg Fars. 
‘Een schep!’ riep zijn oom uit. Zijn ogen glinsterden. ‘Ik heb hem zelf gemaakt. Hiermee kun je overal komen.’ De oude man krabbelde overeind en hing de schep op Fars rug met een rafelig stuk touw . ‘Zo. Stuur me een boodschap als je iets moois hebt ontdekt.’ Toen deed hij de deur open en schoof hij Fars met tas en jas naar buiten. ‘Succes en veel geluk!’
Fars wist niet wat hem overkwam. Daar stond hij, met zijn jas, zijn tas en een schep. 
Goed dan. Hij ging. Op reis…

Prentenboek
Zo begint het verhaal van Fars de Grondreizer, het kinder en prentenboek wat ik aan het maken ben. Het verhaal is er. Ooit ontstaan als voorstelling. Een positief gesprek met de uitgever is ook al achter de rug!  Nu de prenten nog…

Meehelpen om dit boek te realiseren? Graag & dat kan!
Goede tekeningen hebben een prijskaartje. En daarom kan ik wel wat hulp gebruiken. Mocht je nu al denken, “dat lijkt me een leuk boek”,  dan kun je me helpen door het nu al bij me te bestellen en te betalen. Op die manier hoop ik een prenten-spaar-pot te creëren, waardoor de illustraties ook echt zo worden als ik hoop.

Heb je vragen of tips, die zijn welkom. Want dit is een spannend traject.  Voorstellingen, musicals en korte teksten schrijven, dat heb ik vaker gedaan. Maar een boek uitgeven nog nooit. Ik word er tot nu toe wel heel enthousiast van. En ik hoop stiekem jij ook:-)

Wordt vervolgd…