In opdracht voor  IJsselheem schreef ik de afgelopen tijd een aantal liedteksten. Medewerkers van deze zorginstelling maken om de twee jaar een vrolijke voorstelling voor het personeel. Het is een voorstelling die zich afspeelt in een verzorgingshuis voor ouderen. De spelscenes tussen bewoners en medewerkers waren al geschreven. De liedteksten waren nog open en ik mocht ze schrijven.

Eentje wil ik delen. Een lied tussen een dochter en haar moeder.

ik kijk in je ogen en zoek je
maar ik kan je niet vinden en jij
kijkt me soms aan als een vreemde
herken jij je niet meer in mij

je staart naar de wereld rondom je
alsof je niet weet waar je bent
verloren alleen op een schoolplein
waar jij nog geen kinderen kent

en ik wacht 
bij jou
zolang je nog bij me bent
wacht ik
net zolang
tot dat heldere moment

hoe kan ik nu afscheid nemen
als jij al vertrokken bent
ik sta hier stil te zwaaien
terwijl jij mijlenver rent

 draai toch nog een keer naar me om
en lach zoals je vroeger deed
toen ik het avontuur tegemoet
op mijn fiets de weg uit reed

en ik wacht op zonnestralen
die de mistwolk weg kan halen
dat wij elkaar ineens weer kunnen zien
en dan zal ik je omarmen
met je dansen je verwarmen
uit die koude koude eenzaamheid

en ik wacht 
bij jou
zolang je nog bij me bent
wacht ik
net zolang
tot dat heldere moment